Woensdag 16 december 2020: officieel gaat de tweede lockdown in, wederom sluiten scholen en kinderopvang hun deuren. Ik zie de geplande vakantie BSO-dagen voor mijn jongens in het water vallen en daarmee dus ook mijn werkweek. Mijn man en ik toveren onze werk- en kinderoppas schema’s van de eerste lockdown weer uit de hoed. Het verschil is echter dat de jongens een groep zijn overgegaan en mijn mail al volstroomt met weekplanningen en bijlagen voor thuisonderwijs.
#Niettedoen: we starten maar alvast in de kerstvakantie met het thuisonderwijs, dan hebben we alvast een voorsprong. Direct merken we al uitdaging nummer 1: rust en concentratie zijn een vereiste voor het/de thuis onderwezen kind/kinderen. Rondrennende en tetterende peuters en kleuters helpen daar totaal niet bij. Dit moet anders.
#Weltedoen: ik vraag hulp aan mijn moeder en aan een vriendin. Zij nemen ieder één kind onder hun hoede voor twee dagen in de week. Behalve dat het ons meer lucht geeft, geeft het de kinderen een andere dagstructuur, in een andere omgeving. We blijven dit doen zolang de lockdown duurt, het geeft de kinderen (en ons) houvast.
Het gemis van speelmomenten
Het gemis van school en de opvang is groot. Voor mijzelf, maar vooral voor de kinderen. Ze zitten enorm lang geïsoleerd in dezelfde omgeving, zonder spontane ontmoetingen en speelmomenten met vriendjes en andere volwassenen.
#Niettedoen: een vriendin gaf me als tip om niet alles perfect te willen doen. Zo wil ik al het schoolwerk voor de volgende dag voorbereid hebben, dat de peuter creatief bezig kan zijn en dat er ook een voedzame warme lunch staat. Alle ballen in de lucht houden lukt nu gewoonweg niet zo goed. En niet te vergeten: ik moet ook goed voor mezelf zorgen.
#Weltedoen: kinderen gedragen zich anders buitenshuis en als de samenstelling anders is. Komt er bijvoorbeeld een klasgenootje uit de buurt binnen spelen als het regent, dan merk ik direct een andere dynamiek in huis. Ook tussen mij en mijn eigen zoon. Ik stel andere vragen en het brengt een andere energie naar boven. Dus ik probeer speelafspraakjes per kind te regelen. Zij worden er blij van en ik ook.
En ja, ik reken ook op een beetje begrip...
Gedurende de maandagochtend dat ik dit schrijf, vergezelt mijn kleuter van vijf jaar mij: “Wat doe je nu?” “Mag ik jou een beetje helpen?” “Kom je meespelen?” “Mag ik zwaaien (naar de Teams -vergadering)?”😊 Gelukkig zitten veel van mijn collega’s in hetzelfde schuitje en kunnen we er met elkaar om lachen. Want als iets het allerbelangrijkst is in deze tijd, is het wel de humor te bewaren.
Pedagoog Su’en werkt bij KindeRdam en begeleidt locaties in het versterken van hun pedagogische kwaliteit. Zij is getrouwd met Peter en samen hebben zij drie kinderen, momenteel 6, 5 en 2 jaar. Zij werken beiden thuis sinds de eerste lockdown.
De universiteit van Leiden deed onderzoek naar de problemen waarmee ouders te kampen hebben tijdens de lockdown: Je leest hier het rapport ‘Eerste resultaten van het onderzoek Terug naar de opvang: kinderopvang in tijden van Corona’ inzien/downloaden.